7 พฤติกรรมภายในเกมที่ตอนเด็กทำได้แต่พอโตมาเริ่มทำไม่ไหวแล้ว
ความขี้เกียจก็มากขึ้นตามอายุ สมัยเด็กบางอย่างทำไหวแต่โตมาทำไมไม่อยากทำ
สวัสดีครับเพื่อน ๆ ชาวเกมเมอร์ทุกท่าน ในการเล่นเกมต่างคนต่างก็มีพฤติกรรมและโมเมนต์การเล่นเกมหลากหลายรูปแบบใช่ไหมครับ ก็แล้วแต่รสนิยมว่าเราจะเจอเกมแนวอะไร ชอบเกมแบบไหน แต่สมัยเด็ก ๆ นั้นเราก็มักจะมีพลังงานเหลือล้น มีไฟในการเล่นเกม ละก็อยากจะเอาชนะมาก ๆ จนกล้าที่จะลงมือทำอะไรที่บ้าบิ่น บางครั้งก็ไม่สนสุขภาพของตัวเอง แต่พอโตมา บางคนอายุขึ้นเลข 3 ก็อาจจะต้องใส่ใจเรื่องสุขภาพมากขึ้น ทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต จะให้ไปทุ่มใส่สุดอย่างสมัยก่อนก็คงจะไม่ไหว แล้วมีอะไรบ้างที่พอโตมาเราเริ่มจะทำไม่ไหวแล้ว จะเป็นเหมือนอย่างที่เพื่อน ๆ รู้สึกหรือไม่ ไปชมกันครับ
1. คุยกับ NPC ทุกตัวเพื่อหาทางไปต่อ
เกมสมัยก่อนมักจะมีปัญหาเกี่ยวกับการไม่มีเครื่องหมายบอกทางว่าเราต้องไปทำอะไรยังไงต่อ บางคนติดปัญหาเรื่องภาษา อ่านอังกฤษหรือญี่ปุ่นไม่ออก แต่ด้วยความที่อยากเล่นเกมและมีเวลาเหลือเฟือ ทำให้สมัยเด็กนั้นเรากล้าที่จะไล่คุยกับ NPC ทุกตัวภายในเกมแบบวนไปวนมาทั่วโลก ต่อให้มันจะมี NPC เป็นร้อย ๆ ตัวก็ตาม แถมบางคนยังทำซ้ำหลาย ๆ รอบเพื่อเมคชัวร์อีกด้วย ซึ่งเรื่องแบบนี้ถ้าไม่ใช่วัยเด็กที่มีเวลาเหลือล้น หรือโลกทั้งใบมีแต่จอเกมตรงหน้าก็คงจะไม่ยอมเสียเวลามานั่งทำอะไรแบบนี้แล้ว เพราะสมัยนี้ก็มียูทูปไว้ดูวิธีผ่าน หรือมีคนเขียนไกด์บอกทาง ถ้าไม่เข้าใจอะไรก็โพสถามในกลุ่มคอมมูได้ การไล่คุยกับ NPC เหมือนเมื่อก่อนนั้นเลยไม่จำเป็นอีกต่อไปครับ
2. การเก็บเลเวลนาน ๆ โดยไม่มีจุดหมาย
เลเวลเป็นองค์ประกอบหนึ่งของการเล่นเกมทุกยุคทุกสมัย เพราะมันคือเครื่องหมายบอกความแข็งแกร่ง ที่เราจะใช้ตัวเลขในการวัดค่าพลังของเรากับศัตรูหรือคู่แข่งว่าเราเก่งมากแค่ไหน ยิ่งเล่นนานก็ยิ่งต้องเก่งกว่าคนที่ไม่ได้เล่น สิ่งนี้คือปรัชญาของเหล่าเกมเมอร์ที่ทำกันมาตลอด แต่ระบบเลเวลเป็นระบบที่ใช้เวลาในการฟาร์ม ต้องเล่นเหมือนเดิมซ้ำ ๆ จนเก่งขึ้น บางครั้งการเก็บเลเวลก็ไม่ได้สนุกขนาดนั้น ถ้าระหว่างทางไม่สนุก เราก็มักจะมองที่เป้าหมายว่าเราเก็บเลเวลไปเพื่ออะไร ถ้าเราตอบคำถามนี้ได้การเก็บเลเวลก็อาจจะมีความหมาย แต่ถ้าตอบไม่ได้เราก็คงไม่อยากจะเก็บเลเวลแล้วล่ะครับ เพราะไม่รู้จะเลเวลอัปไปทำไมในเมื่อไม่มีจุดหมาย แต่บอกเลยว่าสมัยเด็กนั้นเราทำได้แน่ ๆ เพราะแค่เก็บเลเวลให้เก่งขึ้นมันก็เท่แล้ว
3. ทุ่มเวลาหาไอเทมที่ไม่รู้ว่าจะดรอปเมื่อไหร่
นอกจากการเก็บเลเวลให้เก่งขึ้นแล้ว การฟาร์มของหรือไอเทมก็เป็นอีกส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันเกมเมอร์ โดยเฉพาะกับเกมแนว MMORPG ที่จะสามารถหาไอเทมได้จากการต่อสู้กับมอนสเตอร์หรือการล่าบอส โดยจุดประสงค์ของแต่ละคนก็อาจจะไม่เหมือนกัน บางคนอยากหามาใส่เองให้เก่งขึ้น หรือบางคนอาจจะหามาเพื่อเอาไปขายในตลาดเพื่อให้ตัวเองรวย แต่ไม่ว่าจะเห็นผลอะไรก็ตามการฟาร์มไอเทมจากมอนสเตอร์นั้นมันมี % ในการดรอปครับ ใช่ว่าทุกวันจะเป็นวันของคุณเสมอไป บางวันฟาร์มทั้งวันยังไม่ได้ของก็มี สมัยเด็กเราอาจจะกล้าทำ ทุ่มเวลากับมันเพื่อหวังจะได้ของดี ๆ มาใส่โชว์เพื่อน แต่ทุกวันนี้ถ้าไม่ใช้เงินแก้ปัญหาก็บอกเลยว่าขอผ่านดีกว่า หาเองคงไม่ไหว
4. ต่อปากต่อคำกับเกรียนภายในเกมหมา
แน่นอนว่าการเล่นเกมเชิงแข่งขันหรือ Competitive เราจะเข้าใจกันดีว่านี่คือเกมหมาประเภทหนึ่งที่ผู้เล่นคนอื่นคือศัตรูตัวฉกาจของเรา การแข่งขันกับคนมันย่อมยากกว่าการเล่นกับ Bot อยู่แล้ว มันจะเต็มไปด้วยความกดดัน ความอึดอัด และถ้าเกมนั้นยิ่งเจอเกรียนพิมพ์ด่าด้วยแล้วยิ่งเป็นอะไรที่ Toxic สุด ๆ ถ้าเป็นสมัยเด็กคงเปิดไมค์ด่าหรือพิมพ์สวนคืนแบบรัว ๆ ต่อให้รู้ว่าสิ่งที่พิมพ์ไปมันจะไม่ได้ช่วยเปลี่ยนแปลงอะไร แต่มันก็สะใจ ณ ช่วงเวลานั้น แต่พอแก่ตัวมา อายุเริ่มมากขึ้น จะรู้สึกเลยว่าการเปลืองพลังงานไปต่อปากต่อคำกับเกรียนคีย์บอร์ดภายในเกมมันเป็นอะไรที่ไม่คุ้มค่ากับแรงที่ใช้ เพราะฉะนั้นเลยขอเงียบไว้จะดีกว่า ใครอยากเก่งก็ให้มันเก่งไปเลยก็ได้ ไม่แคร์อะไรแล้ว
5. ฝึกฝนการเล่นเกมเพื่อให้ผ่านด่านหรือชนะเกม
เกมบางเกมสามารถเล่นได้ตั้งแต่แรกเริ่ม แต่เกมบางเกมก็ต้องใช้เวลาฝึกฝนอยู่เหมือนกันจึงจะสามารถเล่นได้อย่างสนุกสนาน แต่ถึงอย่างนั้นเกมบางเกมก็ต้องพยายามอยู่พอสมควร ยกตัวอย่างเช่นเกมแนว Soulslike หรือเกม Competitive ที่ต้องแข่งขันกับคนอื่น ถ้าคุณสนุกกับการแค่ได้เล่นแล้วก็จบ ก็คงไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าคุณเป็นคนที่ต้องชนะหรือผ่านด่านจึงจะเรียกว่าสนุก งั้นก็คงหลีกเลี่ยงการฝึกซ้อมเล่นเกมไม่ได้ เพื่อให้ตัวเองเก่งกว่าบอสที่ต้องเผชิญหน้า หรือเก่งกว่าผู้เล่นท่านอื่นในโลกออนไลน์ สมัยเด็กคงภูมิใจมาก ๆ ที่ฝึกจนเล่นเก่งขนาดนี้ แต่สำหรับวัยทำงานแก่ตัวมาบอกเลยว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะทำไหวจริง ๆ
6. แบกรับความเครียดจากการเล่นเกม
การเล่นเกมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนเล่นเพื่อผ่อนคลาย บางคนเล่นเพื่อเสพเนื้อเรื่อง ซึ่งแน่นอนว่าความเครียดภายในเกมก็เป็นหนึ่งในความบันเทิงได้ ถ้าเกิดว่าความเครียดนั้นได้รับการปลดปล่อยด้วยชัยชนะหรือเหตุการณ์บางอย่างภายในเกม แต่ถ้าคุณไม่มีช่วงเวลาแห่งการปลดปล่อยนั้น ก็อาจจะทำให้เกิดความเครียดสะสม ตอนยังเด็กเรายังสามารถหาทางระบายออกมาได้ผ่านวิธีการต่าง ๆ ที่ผู้ใหญ่มักจะไม่ถือสา แต่ถ้าเราเป็นผู้ใหญ่แล้วไปใช้วิธีระบายแบบเด็ก ๆ ก็อาจจะถูกมองไม่ดีได้ เพราะงั้นเกมที่ทำให้ผู้เล่นแบกรับความเครียดมาก ๆ ส่วนใหญ่โตมาจะเล่นไม่ค่อยไหวครับ
7. เล่นเกมมือถือที่ไม่มี Auto หรือ Skip
หากย้อนกลับไปช่วงปี 2010 ต้น ๆ ก็อาจจะรู้สึกว่าเกมมือถือเป็นของใหม่ที่ว้าวมาก ผู้เล่นอย่างเราเปลี่ยนพฤติกรรมจากการเล่นเกม PC , Console มาเป็นเกมมือถือกันในช่วงเวลานี้ แน่นอนว่าของใหม่ย่อมเป็นอะไรที่พอทนได้ ขอแค่ได้ลองยังไงก็ทนไหว สมัยนั้นเกมมือถือก็เน้นเล่นมือกันหมด เก็บเลเวลก็เล่นมือ ฟาร์มของก็เล่นมือ ลงดันเจี้ยนก็เล่นมือ ถึงแม้จะเป็นการลงซ้ำ ๆ ที่เล่นยังไงก็ผ่านก็ยังต้องเล่นมือ แต่สมัยนี้เกมมีระบบ QoL มากมายที่มาช่วยอำนวยความสะดวกให้เกมมือถือเป็นแนวเกมที่ไม่กินเวลาชีวิตมากเกินไป ด้วยการเพิ่มพุ่ม Auto และ SKIP มาให้ผู้เล่นได้กระชับเวลาในการเล่นมากขึ้น ลดความเบื่อหน่ายและจำเจ จนตอนนี้เราขาดมันไม่ได้แล้วครับ ถ้าให้ย้อนกลับไปเล่นเกมยุค 2010 ที่ต้องเล่นมือล้วน อันนี้ไม่ไหว
และนี่ก็คือ “7 พฤติกรรมภายในเกมที่ตอนเด็กทำได้แต่พอโตมาเริ่มทำไม่ไหวแล้ว” เป็นยังไงกันบ้างครับ ตรงกับสิ่งที่เพื่อน ๆ คิดกันบ้างหรือเปล่าเอ่ย พอมอง ๆ ดูก็รู้สึกเหมือนกันนะครับว่าตัวเองก็แก่ขึ้นเยอะแล้วในวันนี้ ถ้าเป็นสมัยก่อนนะ ลำบากแค่ไหนขอให้ได้เล่นเกมก็แฮปปี้แล้ว แต่วันนี้ต้องมาประเมินหลายอย่าง ทั้งความสนุกของเกม สุขภาพกาย สุขภาพจิต สังคม สิ่งแวดล้อม และอื่น ๆ เฮ้อ พอแก่ตัวมาก็เรื่องเยอะจริง ๆ นะเรา XD
